Το περιοδικό "Η ΠΑΝΔΩΡΑ" κυριάρχησε για μια εικοσαετεία περίπου στη χώρα μας.
Ήταν ποικίλης ύλης με πολύ ενδιαφέρωντα θέματα και κυκλοφορούσε κανονικά 2 φορές το μήνα από το 1850 εώς το 1872,τα τεύχη όσα σώζουνται μέχρι σήμερα τα ανακαλύπτουμε δεμένα από τόμους,συνολικά κυκλοφόρησαν 528 τεύχη.
Η τιμή της συνδρομής του τεύχους είχε οριστεί στις 16 δραχμές,ενώ για την Τουρκία στις 20 δραχ.
Εδώ κάνω μια μικρή παρένθεση σε τεύχος της "ΠΑΝΔΩΡΑΣ" του 1870 υπάρχει στη στήλη "ΑΓΓΕΛΙΑΙ ΒΙΒΛΙΩΝ" το παρακάτω
<<<<ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ "ΠΑΝΔΩΡΑΣ",Η ΜΟΝΗ ΣΩΖΟΜΕΝΗ,ΕΚ 14 ΤΟΜ.ΟΛΩΝ ΚΑΛΩΣ ΔΕΜΕΝΩΝ>>>
και η αναφορά αυτή γίνεται το 1870 πριν από 135 χρόνια,οπότε αντιλαμβανώμαστε την σπανιότητα του περιοδικού.
Συνεχίζωντας αναφέρω ότι οι συντάκται της "ΠΑΝΔΩΡΑΣ" ήταν μερικοί από τους μεγαλύτερους και καλύτερους λόγιους που πέρασαν από την χώρα μας,όπως ΡΑΓΚΑΒΗΣ,ΚΑΛΛΙΓΑΣ,ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ,ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ,ΒΡΑΙΛΑΣ κ.α.
Η "ΠΑΝΔΩΡΑ" θεωρείται από τα καλύτερα συλλεκτικά περιοδικά,όχι μόνο για το χρόνο που κυκλοφόρησε αλλά και τον πολύ ποιοτικό λόγο μέσα από τα άρθρα της.
Εδώ παραθέτω και δύο λόγια για την τεχνική εκτύπωσης των γκραβούρων αυτών εκείνη την εποχή. Η εικονογράφηση των περιοδικών και εφημερίδων εκείνης της εποχής, γινόταν από γκραβούρες με τη μέθοδο της ξυλογραφίας. Το σχέδιο, δηλαδή, που έπρεπε να τυπωθεί, χαραζόταν ανάγλυφο πάνω σε σκληρή ξύλινη πλάκα, την οποία αποτελούσαν μικρά κομμάτια εγκάρσιας τομής θαμνοειδών φυτών, με καλέμια.
Την ξυλογραφία σε όρθιο ξύλο άρχισε να διδάσκει στην Ελλάδα το 1843 ο Αθωνίτης και εφαρμοζόταν αυτή η μέθοδος περίπου μέχρι το 1890 (κατόπιν ακολούθησαν οι λιθογραφίες, οι χρωμολιθογραφίες και οι τσιγκογραφίες).
Mε τη μέθοδο αυτή έχει γίνει και η καταπληκτική γκραβούρα του τίτλου,με τη σύνθεση του αθάνατου αρχαίου βράχου με την Ακρόπολη
Μέσα από αυτά τα σπάνια έντυπα κατορθώνουμε και ανακαλύπτουμε πολύτιμες πληροφορίες ,στοιχεία και μνήμες που έχουν ξεθωριάσει και σβύσει με το πέρασμα του χρόνου.
Πολύ καλό και σπάνιο έντυπο η "ΠΑΝΔΩΡΑ",που έχει χαρακτεί με χρυσά γράμματα μαζί με την "ΚΛΕΙΩ" στην ιστορία των αξιόλογων Ελληνικών εκδόσεων του 18ου αιώνα και τυχερός όποιος αποφασίσει σε τόσο χαμηλή τιμή να προσθέσει έστω και ένα τεύχος του δυσεύρετου αυτού,μουσιακού Ελληνικού περιοδικού.
Mε τη μέθοδο αυτή έχει γίνει και η καταπληκτική γκραβούρα του τίτλου,με τη σύνθεση του αθάνατου αρχαίου βράχου με την Ακρόπολη
Μέσα από αυτά τα σπάνια έντυπα κατορθώνουμε και ανακαλύπτουμε πολύτιμες πληροφορίες ,στοιχεία και μνήμες που έχουν ξεθωριάσει και σβύσει με το πέρασμα του χρόνου.
Πολύ καλό και σπάνιο έντυπο η "ΠΑΝΔΩΡΑ",που έχει χαρακτεί με χρυσά γράμματα μαζί με την "ΚΛΕΙΩ" στην ιστορία των αξιόλογων Ελληνικών εκδόσεων του 18ου αιώνα και τυχερός όποιος αποφασίσει σε τόσο χαμηλή τιμή να προσθέσει έστω και ένα τεύχος του δυσεύρετου αυτού,μουσιακού Ελληνικού περιοδικού.
Ο Αστήρ της Ανατολής είναι από τα πιο παλιά περ
ιοδικά έντυπα
ιοδικά έντυπα
(1825-1911),
το οποίο αρχικά κυκλοφόρησε ως εβδομαδιαίο,
αλλά αργότερα έγινε μηνιαίο.
κλήρου,
οι εκδοτικοί οίκοι αρνήθηκαν να συνεχίσουν
την έκδοσή του.
Αυτό ανάγκασε τον Καλοποθάκη να ιδρύσει
έναν δικό του εκδοτικό οίκο.
Ο Αστήρ της Ανατολής είναι ένα οικογενειακό
περιοδικό.
Στην ύλη του βρίσκουμε θέματα θεολογικά,
ενημε
ρωτικά, απολογητικά και για την οικογένεια.
ρωτικά, απολογητικά και για την οικογένεια.
Σύντομα θα εμφανιστούν νέες σελίδες για τα παιδιά και τους νέους.
Διοικείται από επιτροπή και οι συνεργάτες του όλοι εργάζονται για το περιοδικό αφιλοκερδώς.
Διοικείται από επιτροπή και οι συνεργάτες του όλοι εργάζονται για το περιοδικό αφιλοκερδώς.
Η έκδοσή του ήταν συνεχής εκτός από τις
περιόδους των
βαλκανικών και παγκοσμίων πολέμων και την αρχή της δικτατορίας το 1967.
Ο Μιχαήλ Δ. Καλαποθάκης (1825-1911) ήταν ο αναζωογονητής του Προτεσταντισμού
στην Ελλάδα και ουσιαστικά
ο ιδρυτής της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας.
Σπούδασε δάσκαλος και στην συνέχεια σπούδασε
Ιατρική όπου έγινε και στρατιωτικός χειρούργος.
Το 1853 τα παράτησε όλα και ασχολήθηκε με το συγγραφικό και εκδοτικό του έργο.
Κατά τη διάρκεια της Kρητικής επανάστασηςτου
ο Καλοποθάκης με τους συνεργάτες του,
ίδρυσαν οργανισμό περιθάλψεως των προσφύγων
από την Κρήτη, που έδινε τροφή, στέγη και εκπαίδευση
σε χιλιάδες αναξιοπαθούντες.
Το 1897 στον «ατυχή» ονομαζόμενο
ελληνοτουρκικό πόλεμο,ο Μ. Καλοποθάκης,
πήγε στο μέτωπο της Θεσσαλίας με σκοπό την
περίθαλψη των τραυματιών και των προσφύγων.
Εκτός από τον Αστέρα της Ανατολής, ο Καλοποθάκης προχώρησε στην έκδοση ενός πρωτοποριακού
για την εποχή του, μηνιαίου εικονογραφημένου περιοδικού
με τον τίτλο Εφημερίς των Παίδων.
Ο Μιχαήλ Καλοποθάκης υπήρξε μέλος του Παρνασσού, της Αρχαιολογικής Εταιρείας, ιδρυτής Συλλόγου Φιλοζώων, και είχε έντονη δραστηριότητα για την καθιέρωση της αργίας της Κυριακής.
_____________________
________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου